من در گوشه ای از پایتخت میهنم در کنار جایزه ام نشسته ام و مسلما میدانم، که حالا تیم ما رسما در میان تیم های جام ملت های آسیا قرار گرفته است. من با بهترین تیم ورزشی سال همراه با شخصیت های عالی بازی کرده ام. همواره رویایی در سرم بود تا به نحوی برای افغانستان کاری انجام دهم و الگوی مثبتی برای جوانان باشم. هرگز نمیدانستم که این نوع عشق، سرحد نمی شناسد. بنا، از دوکاندار دوکان مزدحم در ده افغانان، نانوا ای که در یکی از نانوایی های تایمنی بود، از دختر مکتب خجالتی اي که نزدم آمده نتو...انست، خانم پرستاری که به من رای داد و یا کودک کارگر خیابانی ای که از یک روز کاری خود صرف نظر کرد و برای استقبال ما به میدان هوایی آمده بود، با تمام وجود سپاسگزاری میکنم!
تک تک شما بیشتر از آنچه تصورش میرفت، در دو هفته قبل سخاوت به خرج دادید. من هنوز از محبتی که نشان دادید در حیرتم، چه بعد از باخت ما در مقابل جاپان، چه در زمان پیروزی ما در مقابل سنگاپور، و یا هم در هنگام دریافت جایزه بهترین ورزشکار سال. یک قدردانی ساده هرگز کافی نخواهد بود؛ اما از تمام آنهایی که در روزهای سخت و در ایام نه چندان خوب در کنارم بودند تشکر میکنم. میخواهم از تمام کسانی که در داخل افغانستان به من رای دادند قدردانی کنم. یاس شما پس از هر باخت و سرور شما بعد از هر پیروزی، این همه دست به دست هم دادند و از من بازیکن فوتبالی ساخته است که امروز هستم. در حقیقت امر این جایزه از آن شماست.
لازم میدانم از یکایک هم تیمی ها و مربی هایم نیز تشکر کنم که آنها هم در سال گذشته به صورت خستگی ناپذیر با من کار کردند، و بنابر این ما توانستيم با همدیگر به این رویا دست یابیم.
هدف بعدی من؟ حضور در جام ملت های آسیا و حضور در یک بازی دوستانه در کابل، در یک استادیوم مملو از تماشاچی. راه طولانی ای هنوز در پیش داریم. به امید دیدار کابل جان!
با محر،
فيصل شما
Here I am sitting in a corner of the motherland’s capital with my trophy next to me knowing for certain, that our team is now officially amongst The Asian Cup qualifiers.
I’ve played with the best sports team of the year with great personalities.
It has always been a dream of mine to give back to Afghanistan in one way or the other, and perhaps be a positive example for the youth to look-up-to. Never did I ever know that this genre of love knows no boundaries. So to the shopkeeper on the busy De Afghanan shop, the baker on a Taimany bakery, the shy school girl who couldn’t approach me, the female nurse who voted for me, or the child street worker who skipped a day of work and came to welcome us on the airport instead, THANK YOU!
Each & every one of you have been beyond generous the past couple of weeks. I am still in awe of your love---weather it was post our loss with Japan, our victory with Singapore, or upon receiving my Athlete of The Year Trophy. A simple note of appreciation will never be enough, but I thank anyone and everyone who has stood by me during the good, and the not-so-good times. I would like to especially thank everyone who voted for me for this kind recognition, from within Afghanistan. Your disappointments after each loss, your happiness after each victory--- it has all combined and made me the footballer I am today.
This. Is. Your. Trophy.
I would also like to thank my teammates & coaches, who also worked with me tirelessly the past year, so we could achieve this dream together.
My next goal? Presenting Afghanistan in the Asian Cup and playing a friendly game, in a full stadium in Kabul. We still have a long way to go
See you soon Kabul jan!
